BEZINNING MARIA TENHEMELOPNEMING
Wie is Maria in mijn leven?
Al als kind mocht ik Maria leren kennen als de moeder van Jezus, maar ook als een tweede mama aan wie ik steeds alles mag vragen. Dicht bij mijn thuis was er een mariakapelletje, midden in het bos. Mijn ouders namen me vaak mee om hier even te bidden en een kaarsje aan te steken. Ik vond het steeds bijzonder om te zien dat daar meer dan 150 noveenkaarsen brandden. Later mocht ik leren dat de kapel is toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstand. Onze-Lieve-Vrouw, aan wie ik steeds alles mag vragen, of bij wie ik gewoon even mijn hart bij dat van haar mag leggen.
Ook nu bid ik nog vaak om haar voorspraak. Mensen durven me dan wel eens de vraag stellen: geef je Maria hierdoor niet te veel eer? Hier is Maria eigenlijk een beetje als Johannes de Doper, ze verwijst steeds naar haar Zoon. Ze wordt dan ook vaak afgebeeld met haar zoon op haar arm.
En als we nu het feest van haar Tenhemelopneming vieren, wil dat iets zeggen over wie haar Zoon is. Steeds opnieuw zei Maria 'ja'. Ze zei niet zomaar 'ja, ik wil wel even een draagmoeder zijn van Uw Zoon, God'. Nee, ze zei 'ja' met heel haar hart. Heel haar leven zou in het teken staan van haar zoon. Maria was er bij al die belangrijke momenten in het leven van Jezus. Ze was erbij toen Hij geboren werd, toen God mens werd. Ze was erbij toen Hij moest lijden en verheerlijkt werd. Ze was er niet alleen bij, zij leefde bovendien mee op een heel bijzondere manier. Zo werd zij al deelgenoot aan Jezus' verheerlijking. Maria’s Tenhemelopneming was daarom niet het begin van ontbinding. Ze werd met ziel en lichaam opgenomen. Zo mag ze als eerste onder de mensen haar Zoon volgen in lichaam en ziel tot in de hemel.
Het is misschien wat moeilijk om te geloven dat Maria ten hemel is opgenomen, maar naast de technische en natuurkundige bemerkingen die je erbij kunt maken, is het volgens mij vooral belangrijk om dit feest als een heel hoopvol feest te zien.
Jezus was ‘God met ons’, Maria was echt ‘één van ons’. En als we haar opname in de hemel zien, dan mogen we ook kijken naar onze eigen toekomst. Want we mogen hopen dat we eens met heel ons menszijn, met lichaam en ziel, opgenomen worden in de liefde van God. Dat is toch de hoop die de Verrezen Heer ons op paasmorgen heeft gegeven. En aan Maria is dit reeds gebeurd, en daarom is zij nu teken van hoop. We mogen dus vol liefde en eerbied kijken naar de wereld rondom ons, naar ons eigen lichaam, naar al het mooie op aarde. Het is niet zo tijdelijk als we vaak denken, maar het is samen met ons bestemd voor de eeuwige verheerlijking. En hoe die er zal uitzien, weten we niet en hoeven we niet te weten. Maar we mogen er wel op vertrouwen dat het omwille van de Heer is die verrezen is en Zijn Moeder die als eerste van ons nu reeds naar lichaam en ziel is opgenomen.
En verder mogen we erop vertrouwen dat nu ze bij de Vader in de hemel is, ze voor ons ten beste wil spreken bij haar Zoon. Dat we al onze gebeden aan haar mogen toevertrouwen.
Maria, liefde gaf haar duizend namen, maar voor mij is ze toch ook die Hemelse moeder, die als eerste van alle mensen naar lichaam en ziel is opgenomen in de hemel. En hierdoor een teken is van hoop.
Bart Pluymers
Foto: Als we de opname van Maria in de hemel zien, dan mogen we ook kijken naar onze eigen toekomst. © Patricia van Nieuwenhoven
Reageren op dit artikel?
Dat kan via kerkenlevenkinrooi@hotmail.com.