Baaldjes Kruus opnieuw een groot succes!
Uiteindelijk krijgen die pelgrims niet de relieken van Idebald te zien maar slechts het kapelletje dat door de laatste monniken in 1819 pal boven de kapittelzaal van de Duinenabdij werd gebouwd.Bijna vierhonderd bedevaarders namen op maandag 18 april deel aan de bedevaart naar het kapelletje van de Zalige Idesbald, de derde abt van de Duinenabdij. Het Genootschap, dat deze bedevaart organiseert, is blij met de groeiende belangstelling voor dit stuk uniek volksgeloof.
De zon was van de partij en honderden bedevaarders verzamelden rond de klok van 14u. in de Onze-Lieve-Vrouw Ter Duinenkerk voor een ingetogen gebedsmoment rond het beeld van Idesbald. Traditiegetrouw zijn de kinderen van de basisschool present en het Genootschap verwelkomde tevens de leden van de Confrérie van O.-L.-V. Ter Potterie uit Brugge en leden van het Willibrordusgenootschap uit Wulpen. Ook dit jaar was Leo Van Schaverbeeck, abt van de Sint-Bernardusabdij in Bornem, de voorganger. De priesters van de federatie Ster der Zee, Dom Thomas van de Benedictijnenabdij uit Steenbrugge, E.H. Pol Dehullu en E.H. Peter Verbeecke, directeur van de Hotelschool Ter Duinen tekenden present. Na de kerkdienst trok de bedevaart door het abdijdomein waar Idesbald in de 12de eeuw leefde, naar het kapelletje in de J. Van Buggenhoutlaan. Een tiental paardenvissers uit Koksijde en Oostduinkerke sloten de bedevaart af. In gele kiel en bovenop hun boerenpaarden kozen ze ook richting naar hun patroonheilige.
Bij het kapelletje werd het Idesbalduslied gezongen en de litanie voor de Zalige voorgebeden. Met het koor van O.L.V. ter Duinen weerklonk het tussen de bomen: “Koksijde in het duinengebied, lokt Idesbald met zijn lied. Zijn woonplaats wordt het kloosterhof om God te prijzen met zijn lof.”
Journalisten beweerden dat de toegenomen terreur en de vluchtelingencrisis dit jaar meer gelovigen naar het kapelletje lokten. Het mirakel is dat een onaangeroerde Idesbald de bedevaarders weer naar Koksijde lokt. Het wetenschappelijk onderzoek toonde immers aan dat de relieken die in Brugge bewaard worden, niet van Idesbald kunnen zijn. De persoon in de kist is zowat 400 jaar jonger dan Idesbald. Tot 1798 had daar een houten kruis gestaan, Baaldjes kruus, dat diende als aanduiding van de verzonken kapittelzaal. De krans der eeuwigheid kent plaats noch tijd. Idesbald gaf ons dit jaar een bijzondere lering. Zijn aansporing bestaat erin het belang dat heiligen en gelukzaligen hadden, te actualiseren. Abt Leo formuleerde het zo: “Dit doet niets af van de zaligheid van abt Idesbald; alleen liggen zijn relieken nog verborgen. God weet waar.”
(Jean-Marie D'Haenen)
(foto's Henri Lemineur en Lambert Derenette))
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.