Elk jaar, op 6 november, viert de Kerk de Heilige Sint-Leonardus. Voor Zoutleeuw is deze Franse heilige zowaar onze schutspatroon.
In de begeleidende tekst hieronder deelt Guido Coningx (Voorzitter Vrienden van Zoutleeuw) enkele interessante weetjes over de zijvakken van het Sint-Leonardusretabel in de kerk.
Het heiligenretabel werd vervaardigd in het laatste kwart van de 15de eeuw in een Brussels atelier, waarin gespecialiseerde vaklui elk hun aandeel hadden: schrijnwerkers, beeldsnijders en schilders. Het draagt op verschillende plaatsen een ingebrande hamer, het ponsoen of merkteken als kwaliteitscontrole van het Brusselse beeldsnijdersambacht.
Het retabel, met verhoogd middendeel, is verdeeld in drie vakken. De originele beeldengroep uit het middendeel, vermoedelijk een calvarie, is verdwenen: nu is er een tronend miraculeus Leonardusbeeld uit de 13de eeuw in geplaatst. Het linker- en het rechterzijvak bevatten telkens drie beeldengroepen, met verhalende episodes uit het leven van de kerkpatroon gebaseerd op zijn vita.
In het linkergedeelte drie beeldengroepen van links naar rechts:
- de koning en de koningin houden Leonardus boven de doopvont bij zijn doopsel door Remigius;
- de ouders van Leonardus vertrouwen hem voor zijn opvoeding toe aan Remigius als zijn leermeester;
- Leonardus vraagt en verkrijgt van de koning de gunst gevangen te bevrijden.
In het rechtergedeelte drie beeldengroepen van links naar rechts:
- Leonardus weigert het door de koning aangeboden bisschoppelijk ambt;
- de koning schenkt Leonardus een deel van zijn bos in de Limousin, waar Leonardus zich terugtrekt als kluizenaar samen met enkele volgelingen en een kapel bouwt ter ere van de H. Maagd Maria;
- Leonardus bidt God om bijstand voor een goede bevalling van de koningin.
