Soms zijn er zo van die toevalligheden in het leven die voor gevolg hebben dat men iets met gans andere ogen gaat bekijken.
Neem nu de twee glasramen die onze Sint-Elisabethkerk rijk is. Ze werden beiden aan de kerk geschonken door de toenmalige pastoor van Haren, E.H. Van Kerckhoven. Toen hij 25 jaar herder was van onze parochie ( 1960) bood de familie Markies d’Assche hem als geschenk het glasraam aan dat zich thans boven het hoofdaltaar bevindt. Met de giften van de parochianen kocht hij zelf voor zijn kerk het glasraam, geplaatst tussen de ingangspoort en het doksaal.
Blijkbaar werden de glasramen niet op de correcte temperatuur gebakken; Hierdoor werden sommige afbeeldingen wazig of verdwenen zelfs helemaal. Een tiental jaar geleden nam de Kerkraad contact op met de Stad Brussel voor een eventuele restauratie. Daar dit dossier niet van de grond kwam stelde E.H. Jean-Marie Bergeret (de priester die in Haren verantwoordelijk was voor het Franstalige pastoraal) aan de familie Markies d’Assche de vraag of zij iets in een restauratie zagen. Alhoewel onze kerk hun heel nauw aan het hart ligt (elk jaar komen de familieleden er samen om er hun overledenen te gedenken) wensten ze hier niet op in te gaan.
Op de kerkraad werd toen de vraag gesteld, mogen we die glasramen wegnemen en vervangen door eenvoudige ruitvormige gekleurde ruitjes zoals die ook in de andere vensters staan?
En toen….. werd in onze kerk een oud-Harenaar, nl Staf Goubert, begraven.
Een kleinzoon van Staf ( Ko Goubert) is werkzaam in het museum M te Leuven. Toevallig liep op dat ogenblik in het Museum M een retrospectieve over de werken van Margot Weemaes. Deze kunstenares, ( in Leuven geboren in 1909 en te Brussel overleden in 1993) maakte o.a. glasramen voor de basiliek van Koekelberg en de abdij van Orval. Als referentie wil dat toch al wat zeggen. Hij merkte op dat de glasramen in onze kerk duidelijk werken van haar hand waren. ( Bij nader toezien herkent men in het glasraam aan de ingang trouwens haar initialen).). Er werd met Ko afgesproken dat het museum een fotograaf zou sturen om gedetailleerde foto’s te maken van de kunstwerken die in onze kerk “ontdekt” werden. Ondertussen hadden wij ook opgemerkt dat de geschilderde binnenwanden van het tabernakel de zelfde stijl hadden als de glasramen. Dit bleken ook duidelijk twee werken te zijn die Margot Weemaes voor onze kerk realiseerde. (Spijtig vindt men hier geen initialen terug).
Het zijn wel geen namen zoals Rubens of Van Dijck die we ontdekt hebben maar we zijn toch een beetje fier dat onze mooie kerk enkele kunstwerken bezit van een bekende kunstenares uit de omgeving.
En ja, het idee om de glasramen te verwijderen hebben wij ondertussen laten varen.
Paul VDB
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.