Onlangs stootte ik op een boek van de Schotse theoloog en pastor David Murray onder de titel: ‘The Happy Christian. Ten Ways to be a Joyful Believer in a Gloomy World’ (‘De blije christen. Tien manieren om een vreugdevolle gelovige te zijn in een sombere wereld’). In dat boek stelt Murray vast dat er bij ons, christenen, vaak maar bitter weinig vreugde te merken valt, zowel in onze gemeenschappen als persoonlijk. Vandaar dat hij ons enkele pistes aanreikt om toch wat vreugdevoller door het leven te gaan. Die vreugde die ons dan zou moeten kenmerken is helemaal geen naïeve vreugde. Natuurlijk zien we rondom ons allerlei zaken die anders zouden kunnen, natuurlijk zijn we niet blind voor de armoede, de ellende en de angst om ons heen. Maar als christen laten we ons daardoor niet te pletter slaan. De negativiteit die we om ons heen zien, zou er niet mogen toe leiden dat we verbitterd en nors worden. Voor een christen is er geen enkele situatie die zo hopeloos is, dat we alle moed zouden laten zakken. Steeds blijven we hoopvol, en steeds trekken we ons op aan de lichtpuntjes die er reeds zijn in de duisternis. Dit vertrouwen is gestoeld op ons geloof in een God die telkens weer opnieuw nieuwe toekomst schept. Denk maar aan het volk dat door God uit Egypte door de woestijn wordt geleid naar het beloofde land, denk maar aan Jezus die door God uit de dood wordt opgewekt. Zo’n levenshouding van vreugde is niet altijd eenvoudig. Het vraagt wat inspanning. En soms hebben we een boek als dat van David Murray nodig om er ons aan te herinneren. Laten we ‘happy christians’ zijn, pas dan zullen we ook anderen kunnen inspireren…
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.