Op die dag vieren we alle heiligen die de Kerk kent. En dat zijn er heel wat! Sommige van die heiligen hebben misschien een bijzondere plaats in ons eigen leven. We roepen ze aan op bepaalde momenten, we bidden tot hen, hun leefwijze of hun geschriften inspireren ons. Of misschien zijn we van oordeel dat die vele heiligen ons maar bitter weinig zeggen, dat ze veraf staan van ons concreet dagelijks leven. Want wanneer we denken aan heiligen, dan hebben we vaak de indruk dat het gaat om mensen die op de één of andere manier perfect zijn, volmaakt en vlekkeloos. Zo heel anders dan onze levenservaring! Maar wanneer we wat dieper kennismaken met sommige van die heiligen, dan moeten we vaststellen dat ook zij maar gewone mensen waren, mensen met hun eigen hebbelijkheden en hun eigen kleine kantjes.
Wat is het dat hen 'heilig' maakt?
Wat maakt hen dan zo bijzonder? Wat is het dat hen 'heilig' maakt? Kunnen we niet zeggen dat heiligen een icoon van God zijn? Is hun leven niet een venster op God? Heiligen verwijzen naar iets meer? Zo was de heilige Franciscus bijvoorbeeld iemand die Gods aandacht voor de kleinen en de armen zichtbaar maakte. Elke heilige deed dit op zijn of haar eigen manier. Zo hebben zij deze wereld geheiligd, hebben ze heil gebracht op de plek die hen geschonken was, hebben zij een gelaat en een gestalte gegeven aan God in de wereld en in de tijd waarin zij leefden, hebben ze meegebouwd aan Gods droom met ons mensen.
Mensen die een venster waren op God.
Als je de heiligen op die manier bekijkt, niet als volmaakte wezens waar we niet bijkunnen, maar als mensen die een venster waren op God en zo de wereld geheiligd hebben, dan staan ze niet langer meer zo ver van ons af, maar kunnen ze een voorbeeld zijn voor elk van ons. Want icoon zijn van Gods liefde: is dat niet ook onze roeping? Is niet ieder van ons uitgenodigd om met onze eigen talenten, op onze eigen manier, in onze eigen tijd een doorkijk naar God te zijn?
Icoon van God te worden
En is het niet onze taak om deze wereld te heiligen, om van de aarde die ons is toevertrouwd een plaats te maken waar geluk is voor elke mens? Met andere woorden, zijn ook wij niet geroepen tot heiligheid? Het feest van Allerheiligen is dan ook niet zozeer een feest van muffe heiligen uit een ver verleden, die ons weinig of niets meer zeggen. Het is daarentegen een actueel feest, het feest van ieder van ons, ons eigen feest, een feest waarbij wij herinnerd worden aan onze diepe roeping: zelf heilig te worden, icoon van God te worden, en zo heilbrengers voor deze wereld. Aan ons allen dan ook straks: een zalige hoogdag van Allerheiligen, een hoogdag waarbij de talrijke heiligen ons herinneren aan onze eigen roeping tot heiligheid.
pastor Gino
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.