Jacques De Visscher houdt niet van het woord “individu”. “We zijn helemaal niet ‘onverdeeld’. We zijn voortdurend en op alle mogelijke manieren verankerd en verworteld. Dat is vanaf onze geboorte het perspectief”, legt hij uit (Tertio 916 van 30 augustus 2017).
“Het Griekse woord ‘ethos’ betekent zowel ‘zeden, gewoonten’ als ‘plaats waar we kunnen verwijlen, verblijf’. In onze dagelijkse ervaringen komt ethos neer op een zo goed mogelijk samenwonen opdat de wereld voor allen herbergzaam zou zijn. Dat veronderstelt onder andere eerbied, vertrouwen, hoffelijke voorzichtigheid, onbaatzuchtigheid. Ethiek is het goede leven en daar staan we nooit buiten – on est toujours dans le bain. Door ons handelen, reflecteren, spreken, mijmeren, zitten we er sowieso altijd in.”
“In onze samenleving zijn we erop gericht actief te zijn. We nemen dat als norm. Let er maar eens op: aan kinderen vragen we wat ze al kunnen, aan ouderen wat ze nog kunnen. Eenmaal het actieve stadium voorbij, is er enkel nog neergang. Het wordt vanaf dan zeer moeilijk niet in negatieve termen te spreken want je bent niet meer ‘nuttig’.”
“Als een kind geboren wordt, stellen we de vraag: ‘Wat voor iemand wordt dat kind?’ We gaan er onmiddellijk van uit dat het iemand – niet iets – is. En zodra het er is, zorgen we ervoor. Waarom zouden we anders onthalen, als er geen persoon zou zijn? De bezielde aanwezigheid vraagt om een bezielde omgeving.”
Abonneer of vraag een gratis proefnummer op www.tertio.be