22 asielzoekers menswaardig gehuisvest

Toen in september-oktober van vorig jaar de asielcrisis  volop doorbrak stelde de Raad van Bestuur van de VPW (Vereniging Parochiale Werken) van Sint-Gillis zich de vraag: wat kunnen wij doen voor de vluchtelingen? Onmiddellijk werd gedacht aan het gebouw op het Sint-Gillisvoorplein (n°16) waar de zusters, de monialen van de Fraternité de Jérusalem tot voor kort waren gehuisvest. Sinds hun vertrek stond het gebouw leeg en waarschijnlijk zou het wel aan de normen voldoen om mensen op te vangen.

Bernard Vansnick, coördinator van Entraide (onthaalcentrum en sociale dienstverlening – lid van Brabantia) kreeg de opdracht om uit te zoeken wat mogelijk was. In een eerste moment werd contact genomen met Caritas, maar zij waren op dat ogenblik zo overrompeld met vragen van particulieren dat ze dit dossier er niet konden bijnemen. Het OCMW van Sint-Gillis was onmiddellijk geïnteresseerd om daar een LOI (Lokaal Opvang Initiatief) te organiseren. Op deze wijze wilden ze al anticiperen op het verplichte spreidingsplan van de federale regering dat vanaf mei in voege zal treden. Een LOI is een legale opvang met specifieke procedures. Eerst is Fedasil komen kijken of het gebouw aan de normen voldeed. En dat was onmiddellijk OK. Er moesten slechts enkele aanpassingen gebeuren m.b.t. de inrichting en de brandveiligheid. De VPW heeft dit gedaan en kon daarbij rekenen op de subsidie die het OCMW van Fedasil krijgt voor de werking van zo een LOI: 37 € per dag en per persoon. Daarvan wordt ook een beperkte huur betaald aan de VPW. Dit alles is contractueel vastgelegd in een overeenkomst tussen de VPW en het OCMW. De overeenkomst loopt van 1 december 2015 tot 30 juni 2016. Dan komt het gebouw in handen van een nieuwe eigenaar met wie het OCMW zal moeten overleggen of het contract al dan niet wordt verlengd.

Er is plaats voor 22 personen (2 à 3 per kamer). Fedasil bepaalt wie er komt. Het zijn allemaal mensen die asiel hebben aangevraagd bij DVZ (Dienst Vreemdelingen Zaken) en van wie de asielprocedure lopende is. Een maatschappelijk werker van het OCMW zorgt ervoor dat ook hier de bewoners kunnen rekenen op de vier B’s: bed-bad-brood-begeleiding. Per dag krijgen ze een warme maaltijd in het sociaal restaurant van het OCMW. Daarnaast krijgen ze wekelijks een voedselpakket en 64 € zakgeld. Het belangrijkste werk is de begeleiding. “Het begint met actief luisteren” zegt de verantwoordelijke, “ontdekken wat hun noden zijn op sociaal, psychologisch en medisch vlak en daar, in samenwerking met andere partners, een antwoord op proberen te geven. Belangrijk is ook de voorbereiding van hun dossier en de ondersteuning tijdens de procedure. Sinds 15 december hebben er al drie het vluchtelingenstatuut gekregen. Er werden er ook twee uitgewezen. Dit zorgt voor heel wat commotie die opgevangen moet worden”.

Op dit moment verblijven er Afghanen, Syriërs, Irakezen, Eritreeërs,…  Naast de vier B’s hebben sommigen van hen ook behoefte aan een gewoon contact met mensen van Sint-Gillis, al was het maar om hun verhaal te doen of om de gemeente beter te leren kennen. Daarom hebben we met enkele mensen van de verschillende katholieke geloofsgemeenschappen van Sint-Gillis, in samenspraak met hun begeleider, een ontmoeting georganiseerd in Entraide (om het geheel beheersbaar te houden is het gebouw waar ze verblijven niet toegankelijk voor buitenstaanders). Omwille van problemen met de communicatie waren er slechts vier mensen. Het verhaal van iemand uit Eritrea was wel heel aangrijpend. De beschrijving van zijn vluchtroute naar Europa (via Soedan, Libië en de Middellandse Zee –waar ze schipbreuk leden en opgepakt werden door een grotere boot) maakte de dagelijkse beelden die we zien heel concreet. Ook zijn motivatie liet nog maar eens zien dat niemand vlucht voor zijn plezier…

Uit dit contact zijn individuele contacten ontstaan en we plannen om nog eens met een ruimere groep samen te komen. Het is een manier om te laten voelen dat ze welkom zijn.

Marcel Cloet