Vasten

Tijd om ruimte te maken

Vasten betekent voor mij vooral ruimte maken in mijn lichaam, geest en hart. De manier waarop dit wordt ingevuld verandert een beetje van jaar tot jaar. Maar het idee van ruimte maken blijft als leidraad.

Ik kan ruimte maken in mijn lichaam door minder of niet te snoepen of geen alcohol te drinken. “40 dagen zonder vlees” past een beetje in dit kader maar zelf zou ik dan moeten opletten dat ik niet probeer té ingewikkelde gerechten te maken! Eenvoud vind ik namelijk belangrijk in de Vasten. Dit jaar probeer ik gewoon in het algemeen soberder te eten. De tijd die ik daardoor win, in het boodschappen doen en het koken, is dan ook een vorm van ruimte maken. Het geld dat gespaard wordt kan aan de armen worden gegeven.

Een andere manier om ruimte te maken in mijn lichaam is om me minder te versieren of schminken in de Vasten. Ik probeer nog het advies van Jezus te volgen! – “Als je vast, zalf dan je hoofd en was je gezicht, opdat het bij de mensen niet opvalt dat je vast.” Maar soms vind ik het behulpzaam om met mijn lichaam uit te drukken wat ik van binnen probeer na te leven. Ook om een signaal te geven aan mijn lichaam: deze tijd is anders.

Ik kan ruimte maken in mijn geest door minder naar televisie te kijken, minder tijd door te brengen op het internet (of op bepaalde websites), minder naar muziek te luisteren (of alleen naar een bepaald genre te luisteren)… Door de stilte en de leegte meer te omarmen, in gebed en het dagelijks leven. Door meer bewust te worden van hoe druk het allemaal is in mijn hoofd en geest, en op zoek te gaan naar plaatsen en momenten van rust.

Ik kan ruimte maken in mijn hart door meer oog te hebben voor de noden van anderen. Door vaker “ja” te zeggen tegen bedelaars en al die brieven van hulp- en liefdadigheidsorganisaties die we krijgen. Door vaker in contact te komen, via mail of telefoon of bezoek, met kennissen die eenzaam of droevig zijn. Want ons hart wordt groter hoe meer we het gebruiken.

Ruimte maken is natuurlijk geen doel op zich. In de Vasten wil ik ruimte maken voor Iemand: de gekruisigde en verrezen Heer. Om zo goed mogelijk de Goede Week en de Paastijd te beleven. Maar ook gewoon om elk jaar opnieuw in deze periode dichter bij de Heer te komen. Dat maakt de Vasten tot een periode van vreugde. Geen uitbundige vreugde zoals in de Paastijd! Maar wel een ingetogen vreugde. De Heer geeft ons deze tijd elk jaar. Een tijd van berouw en boete, weliswaar. Maar vreugde en liefde hebben het laatste woord.

Gabriella