“Kom, Schepper, Geest, daal tot ons neer.” U kent het lied Veni Creator dat de meesten onder ons voor de eerste keer bij hun vormsel gezongen hebben. Het blijft indrukwekkend. Het glasraam van Pinksteren in de Onze-Lieve-Vrouwekerk van Alsemberg, geschonken in 1895 door de Broederschap van O.L.V. van Alsemberg te Halle en gemaakt door J. Dobbelaere, laat ons de apostelen zien in gebed tezamen met Maria.
Bangeriken in de bovenzaal?
In het boek ‘De Handelingen van de Apostelen’ of het boek over de eerste christenen, waaruit we lezen in de vijftig dagen durende paastijd, wordt ons een en ander verteld. Op Hemelvaartsdag “staarden de apostelen naar hemel”. Een engel stuurt hen terug naar Jeruzalem. Daar verdwenen ze in de bovenzaal samen met Maria. Als wachtende bangeriken? Of eerder als hopenden op Christus’ terugkomst? Ergens staat er in de Handelingen: “Uit angst voor de Joden”.
Angst
Is de angst van hen, 2000 jaar geleden, dezelfde als de angst voor het coronavirus? Ja en neen. Ja, want angst is angst, een oerinstinct, een emotie die niets met geloof te maken heeft maar die een basisemotie is in de mens en die goed, nuttig en levensreddend kan zijn. Als angst echter domineert, kan ze een slechte raadgever zijn, dat was toen zo en nu ook. Het is opvallend dat de ‘wijze voorzichtigheid’ van de professoren Marc Van Ranst, Steven Van Gucht en Erica Vlieghe rustgevend overkomt. Maria zal toen wel iets dergelijks gedaan hebben! Niet te onderschatten!
Nee, de angst van de apostelen en leerlingen toen is niet dezelfde als de angst voor het virus. Het virus is een onbekende vijand, een geschapen natuurding dat geen wil heeft, het kent geen wat of waarom. Het duikt op en is meteen levensbedreigend voor de mensheid. De angst van de apostelen was voor soortgenoten, voor mensen van hetzelfde ras met een eigen wil, een eigen doel, met eigen vormen van geweld en agressie. Agressie die van Stefanus de eerste martelaar maakte en er volgden er daarna nog heel veel.
En toen gebeurde het: ”Plotseling gedruis vanuit de hemel gelijk een hevige wind die de bovenzaal vervulde en er verscheen hun iets dat op vuur geleek en zich in tongen verdeeld op ieder van hen neerzette. Ze werden vervuld van de heilige Geest en begonnen in vreemde talen te spreken;” (Hand 2) Zie je dat gebeuren op het glasraam? Nee, het beginnen verkondigen met deuren en vensters open zien we niet. Ook niet dat “iedereen in zijn eigen taal hoorde spreken over Gods wondere daden.” We zien de bezinnende ‘binnen-blijven-toestand’. Men kan ook niet alles in één glasraam steken.
Spreken met Pinksteren
Op Pinksteren blijft het heel belangrijk voor ons dat er ‘gesproken’ werd! Het ‘Woord’ werd verkondigd! We zijn leden van een godsdienst van het ‘woord’! En wat of wie is dat Woord? Het is Jezus zelf, het ‘levende Woord’ bij uitstek! Er wordt in onze godsdienst geluisterd naar Hem en gesproken. Waarover? Over Gods liefde, over Christus’ leven en zijn Geest! Daarin ligt onze opdracht met Pinksteren. Daarom: dames, trek met Pinksteren uw vurigste rood feestkleed aan. Mannen, trek uw vurigste rode stropdas aan en verkondig zoals de priester dat zou doen in zijn feestelijk rode kazuifel. Verkondigen, met gesloten deuren? Jawel: “Wij kunnen niet zwijgen over wat we gezien en gehoord hebben,” zeggen de apostelen na die dag. “Wij kunnen niet zwijgen over Jezus’ liefde voor ons en over alle solidariteit die we zien. We kunnen niet verzwijgen dat er iets nieuws kiemt, groeit, in de maatschappij, in de kerkgemeenschap in deze coronatijd. Zie je het niet?”
Welkom op pinksterdag
De spiritueel-religieuze dimensie van de mens leek in de voorbije weken op de achtergrond te zijn geraakt, zelfs als ‘niet essentieel’ te worden beschouwd, maar niets is minder waar gebleken in deze crisis! De nood is groot bij de mensen om even binnen de veilige muren van hun vertrouwde kerk tot rust te komen, te bidden, wat van gedachten te wisselen. Op pinksterdag kun je terecht in de kerk van Alsemberg van 9.00 tot 10 u.30, in de kerk van Dworp van 10 tot 11.30 uur, in de kerk van Huizingen van 9 tot 10 uur, in de kerk van Rode op de vooravond van 18 tot 19 uur. Voor een kaarsje, een persoonlijk gebed en een wenskaartje. Het is het verlangen van de Belgische bisschoppen om dat mogelijk te maken, in afwachting dat de kerken opnieuw volop open mogen voor de liturgie.
Zeven gaven
Als toemaatje krijgt u de zeven gaven van de Geest nog even opgefrist:
- wijsheid
- inzicht
- raad
- sterkte
- vroomheid
- liefde
- eerbied voor God
Kies maar welke u graag zou willen ontvangen of versterken.
Zalige Hoogdag en tot ziens!
(rvdp)
