“Ga naar Johannes en zeg hem wat gij hoort en ziet: blinden zien en lammen lopen, melaatsen genezen en doven horen, doden staan op en aan armen wordt de Blijde Boodschap gebracht!” (Matteüs 11,5)
In deze donkerste dagen nestelen we ons thuis goed in. Op die manier trachten we te overleven en ons op te trekken aan het moment dat het licht sterker zal zijn. Zoals dat soms doorklinkt in het verhaal van mensen die door ziekte een geliefde verloren zijn. We horen daarin hoe daar vaak een periode aan voorafgaat van heen en weer geslingerd worden tussen hoop en onzekerheid. Hoop dat het toch zal keren. En toch altijd die onzekerheid. Maar ook hoe het samen delen van die tijd kracht geeft.
Tussen hoop en angst
In dat balanceren tussen hoop en angst bewegen ook de lezingen van de derde adventszondag. Die wordt in de liturgie vanouds zondag Gaudete genoemd: verheug u! Dat willen wij best, ons verheugen, maar intussen is het vaak donker om ons heen. De Bijbellezingen ontkennen die werkelijkheid niet. Verheug u, is de hoofdtoon, maar er is ook oog voor het onheil dat mensen bedreigt of in het donker houdt.
Bij Jesaja (Jesaja 35,1-6.10) wordt die vreugde uitgejubeld. Laat de woestijn en het dorre land zich verheugen! In de tijd dat die tekst werd geschreven was bevrijding nochtans lang geen werkelijkheid. Verjaagd worden als vluchteling, speelbal van de machtigen zijn, of klimaatvluchteling, verdreven door de kracht van de elementen, het is ook van onze tijd. Jesaja ontkent al dat onheil niet. Maar hij bemoedigt ook door een andere werkelijkheid voor te houden. Dat is een werkelijkheid waarin het dorre land zich verheugt en betere tijden mag verhopen. Jesaja wil helpen zien waar dat gebeurt.
Tussen twijfel en vertrouwen
In de somberheid van zijn gevangenschap heeft ook Johannes de Doper het moeilijk om die tekenen te zien. Hij twijfelt. Is Jezus waarover hij hoort de beloofde Redder? Twijfel die ook de onze kan zijn. Doemdenken en zwartkijken is vaak sterker dan het positieve te willen zien. Is Jezus werkelijk degene in wie God ons rakelings nabij is gekomen? Mogen wij ons vertrouwen stellen op hem? Maar willen wij ook de tekenen zien die hij ons geeft: mensen die weer uitzicht krijgen, de kracht van de liefde die niet afschrijft maar mensen wil verheffen? Zien wij die tekenen ook vandaag om ons heen?
Welzijnszorg: kracht van solidariteit
De adventscampagne van Welzijnszorg wijst ons aan waar en waarom mensen in armoede leven. Dit jaar ligt de focus op de digitalisering van de samenleving, die het de zwaksten (ouderen, armen …) moeilijk maakt om er hun weg in te vinden. Maar ook hier zijn er wegen en kansen om daar iets aan te doen. Dat gebeurt in het ondersteunen van vele projecten die getuigen van de kracht van solidariteit. Zondag wordt onze bijdrage gevraagd. Een klein gebaar dat helpt om toch licht te brengen. Reden tot vreugde.