Met Luther, Calvijn, Zwingli, maar evengoed met Hendrik VIII, koning van Engeland, ontstaat er in de 16de eeuw in de Rooms-katholieke kerk een definitieve breuk. Zowel de kerk als de katholieke vorsten trachten die Reformatie ongedaan te maken met o.m. edicten (Worms, 1521), met plakkaten (zoals Karel V en Filips II uitvaardigden), via concilies (Trente, 1545-1563) en synodes, door middel van oorlogen, via de instelling van de Inquisitie, via verbanningen,... Niets kan het protestantisme echter tegenhouden.
De Zuidelijke Nederlanden
In de eerste helft van de 16de eeuw kennen de Zuidelijke Nederlanden opeenvolgende golven van 'protestantse' of hervormingsgezinde bewegingen. Via Antwerpen komt eerst het lutheranisme. Daarna dringt het calvinisme vanuit Frankrijk via Doornik het Scheldebekken binnen. Het bereikt o.a. Oudenaarde en Gent. Het vindt aanhang onder de werkende klasse die toen hoofdzakelijk in de tapijtweverij werkzaam is. Bekend en berucht zijn: Jacob Blommaert en Pieter Backereel, allebei tapijtwevers.
In 1555 doet keizer Karel V troonsafstand en wordt opgevolgd door zijn zoon Filips II. Deze wordt in de Zuidelijke Nederlanden vertegenwoordigd door hertog Alva. Vanaf 1566, het begin van de beeldenstorm, wordt het godsdienstconflict steeds heviger. Kerken en kloosters worden geplunderd en in brand gestoken. Alva stelt de Raad van Beroerten in en laat de graven Egmont en Hoorn terechtstellen. Veel protestanten vluchten naar het buitenland. De 'watergeuzen' veroveren Den Briel en in hetzelfde jaar verovert Jacob Blommaert Oudenaarde. De protestanten vermoorden in juni 1572 te Gorkum vijftien priesters, in Oudenaarde vier.
Tijdens de godsdienstoorlogen werden de priesters onder meer in Oudenaarde zwaar vervolgd. Vier werden door verdrinking omgebracht. Eén ervan was Paulus van Coye die als 'persona' verantwoordelijk was voor het hospitaal.
Reacties
Om reacties te zien en te reageren op dit artikel moet je je eerst even aanmelden via het menu bovenaan. Tot gauw.