Vorig jaar was er de plotse aankondiging dat de salesianen uit Kortrijk zouden vertrekken. Dit sloeg bij velen in als een donderslag bij heldere hemel.
Naast de verstrekkende gevolgen die dit vertrek had, opent er ook altijd weer een deur waar een andere sluit. Zo ook hier. Wij, verantwoordelijken van het Internaat Kinderland, zagen er een enorme kans liggen. Al jarenlang kampten we met een grotere vraag dan het aanbod dat er was. En nu kwam er plots een gebouw wel heel dichtbij vrij ...
Gedurende de voorbije 20 jaar groeide het internaat te Kortrijk van 50 inwonenden naar 86. Dit was mogelijk door herstructureringen, maar ook door het dalende aantal zusters, waardoor er kamers vrijkwamen.
Internaat Kinderland is intussen uitgegroeid tot een vaste waarde binnen de internaatwereld, vooral voor kleuters en lagere schoolkinderen.
Het gebouw van de salesianen dat nu vrijkwam, gaf de mogelijkheid om een internaat in te vestigen. Nadat we dit idee voorgelegd hadden aan de raad van bestuur, volgde in augustus een verkennend gesprek met de salesianen en directies van de scholen. Hierna ging het snel, we bekeken wat er nodig was om dit te kunnen oprichten, en dit idee bleek al snel een heuse opgave te zijn
Hoewel we een autonoom internaat zijn, ontdekten we dat we de toelatingen nodig hadden van de schoolgemeenschappen van de lagere school alsook het secundair, daarnaast moest ook de dienst internaten hun goedkeuring geven. Dit alles nam enkele maanden in beslag. We bleven uiteraard niet bij de pakken zitten en contacteerden verschillende aannemers en werkten reeds een ontwerp uit hoe het er zou kunnen uitzien.
Begin december begonnen we dan aan de ontruiming van het gebouw. Dit was echter niet op één dag gebeurd!
Eind januari organiseerden we een ouderavond, ter ere van het feest van Don Bosco, waarbij we de ouders en internen onze droom voorlegden. We konden hen een rondleiding geven in het reeds ontruimde gebouw. Er ontsproten enkele positieve reacties en hoopvolle verlangens.
In februari kregen we dan het verlossende nieuws dat de oprichting van het internaat werd goedgekeurd. We schoten meteen in actie en begonnen de verdere plannen uit te werken en aannemers aan te werven. We kozen voor lokale aannemers die een link hadden met Don Bosco. Zij gaven onze droom echt vorm!
Intussen werden ook de financiële mogelijkheden bekeken. De piste waarbij we gebruik konden maken van subsidies, bleek al snel een meerjarenplan waarop we niet konden wachten. Gelukkig was er binnen het internaat zelf een mooi startbudget en vanuit de zusters werden de nodige fondsen vrijgemaakt, omdat ook zij in dit mooie project geloofden.
We waren volop bezig met het project toen covid-19 toesloeg en er beslist werd de scholen te sluiten. Hierna besliste ging Tom om in ‘werkquarantaine’ in het gebouw te gaan. In de maanden maart, april en mei werd de binnenkant van het gebouw volledig uit- en afgebroken. Alles werd eruit gehaald: sanitair, wanden tussen de kamers, elektriciteit, plafonds … Enkel de buitenmuren bleven staan.
Nadat we in april de laatste goedkeuring vanuit de bevoegde onderwijsdiensten kregen en een akkoord met de salesianen bereikten over de erfpacht van het gebouw en een deel van de aanpalende tuin, schoten we pas echt uit de startblokken. De plannen werden gefinaliseerd, ondertussen bleven we verder ontruimen en opruimen, om dan eind juni te starten met de renovatie van het gebouw.
De gekozen aannemers werken hard door om dit te realiseren, sommigen stelden hun “bouwverlof” zelfs uit en werkten door tijdens de vakantie. Ook Tom, Zr Hilde en Nele (vrouw van Tom die ook opvoedster is in het internaat), bleven helpen en doorwerken in het gebouw. We kunnen zeggen dat er al bergen werk verzet zijn op korte tijd, getuige ook de foto’s van de werken. Momenteel zijn we in de fase gekomen waarbij er stucwerk is gebeurd, de elektrische voorzieningen geplaatst worden en stilaan de maatkasten (die reeds gemaakt klaarstaan in het atelier) geplaatst zullen worden.
De werken zullen klaar zijn voor de herfstvakantie, zodat we met ons team (en vrijwilligers) het internaat tijdens deze vakantie kunnen inrichten om dan na de vakantie het internaat officieel te openen. Er zal plaats zijn voor 40 internen, jongens en meisjes van de lagere school en het secundair.
Intussen moeten we echter uitwijken naar een hotel in de buurt, zodat de internen een slaapplaats hebben. We voorzien een shuttledienst vanuit het internaat heen en terug. De maanden september en oktober worden dus ook best druk, maar vanaf 8 november zullen er in de 2 autonome internaten van de zusters in Kortrijk een 95 à 100 internen verblijven.
Beide internaten behoren tot de VZW Sint-Anna, zusters van Don Bosco en hebben hetzelfde bestuur. De directeur van internaat Kinderland is en blijft Zr. Hilde Huysentruyt (die deze taak opnieuw voltijds zal opnemen, daar waar dit de voorbije jaren met Tom Bekaert was). Tom wordt directeur van Internaat Don Bosco 2.0.
En zo zie je maar dat vanuit een eerder negatieve boodschap toch iets moois kan groeien. Dit door en voor oud-leerlingen en leerlingen van de campus Don Bosco te Kortrijk.
“We kozen voor lokale aannemers die een link hadden met Don Bosco. Zij gaven onze droom echt vorm!”
Wil je graag helpen met het inrichten en klaarmaken van het internaat voor de opening?
Stuur dan een mailtje naar internaat.donbosco2.0@telenet.be