Op 29 november 2015 overleed André De Boe. Als stichter van de Anonieme Alcholisten in België is hij van onschatbare waarde geweest in het leven van talloze landgenoten die kamp(t)en met een alcoholprobleem. Op zijn bidprentje staat het sereniteitsbericht te lezen: "God, geef me kalmte om te aanvaarden wat ik niet kan veranderen, moed om te veranderen wat ik kan veranderen en wijsheid om tussen deze twee een onderscheid te maken." Dat gebed wordt sinds het ontstaan van de Anonieme Alcoholisten, bij elke bijeenkomst gebeden. Hieronder vindt u de teksten van Hubert Thys (Sobriëtas) en Denise Schellens (Beheerder A), die werden voorgelezen op de begrafenis van dhr. De Boe.
Geachte familie en vrienden,
In naam van de Matigheidsvereniging Sobriëtas wens ik u mijn christelijke deelneming te betuigen bij het overlijden van uw lieve echtgenoot en vader.
In mijn dorp Membruggen werd in 1905 een Matigheidsvereniging opgericht met als patroonheilige Johannes de Doper. In 1954 werd ik lid van deze vereniging. In 1955 werd door heel het dorp van toen +/ 750 inwoners het 50-jarig bestaan meegevierd. Ik had toen nog geen vermoeden van het bestaan van een A.A.-vereniging
Professor Paesmans van het Volkstehuis in Hasselt bracht ons in contact met Sobriëtas. Na de viering bloeide de vereniging weer op en op eindejaarsavond werd een feest gehouden tot het nieuwe jaar begonnen was. Professor Paesmans kwam dan meevieren en hij bracht dan steevast enkele A.A.-leden van zijn groep mee die kwamen getuigen van hun ommekeer tot geheelonthouding. Zo maakten wij kennis met de A.A. en regelmatig viel de naam van André De Boe. Op vele plaatsen richtte professor Paesmans en samen met hem, meestal priesters en zusters, A.A.-verenigingen op. De leden steunden elkaar net zoals bij de Onthoudersbond in ons dorp.
De invloed van de Onthoudersbond op het dorp was groot. Op zeker ogenblik telde de vereniging meer dan 100 leden, mannen en vrouwen samen. Met fierheid en misschien ook een beetje overdreven, beschrijft de toenmalige voorzitter van de vereniging de toestand in het dorp.
“Geen oude huizen meer, maar flinke woningen. Welvaart In het veld, prachtige vruchten. In de stallen veel en schoon vee. Met vee, koeien, paarden en met granen behaalde Membruggen herhaaldelijk eerste prijzen op tentoonstellingen in de streek.” “Alle soorten maatschappelijke werken zijn er: Boerenbond, Boerinnengilde, Veeverzekering, Ziekenkas, Spaar- en leengilde, Fanfare, Syndicaat, Kajotters, Congregatie voor meisjes, flink onderwijs, schone lokalen, Werkliedenbond, Toneelafdeling, zaal. Indien Membruggen nu een schoon dorp geworden is, zoals hiervoor wordt gezegd, dan is dat grotendeels te danken, na de bijstand Gods, gever van alle goed, aan de Onthoudersbond St.-Jan”. Iemand van het P.M.S. vertelde later dat in het dorp meer dan in andere dorpen vele ouders hun kinderen lieten verder studeren. Dikwijls werden ze leerkracht.
De heropbloei van een klein dorp vervalt echter in het niets, als we kijken naar de A.A.-verenigingen. Door de evangelische inzet van de heer André De Boe wordt er nu reeds meer dan 60 jaar welvaart gebracht in vele gezinnen. In dankbaarheid willen we nu bij zijn overlijden zeggen “Een groot man is van ons heengegaan.”
Hubert Thys
Beste familie, vrienden en kennissen, beste leden van AA en alle aanwezigen.
Vandaag zijn we hier samen gekomen om afscheid te nemen van André De Boe, een man die ons allen zeer nauw aan het hart ligt, ieder vanuit zijn persoonlijke contacten met hem.
Ik sta hier als vertegenwoordiger van de Vlaamse AA.
André De Boe was voor onze AA gemeenschap van cruciaal belang: hij was onze stichter en onze bezieler.
In 1950 bracht hij de AA gedachte mee van een wereldcongres in Kopenhagen, liet deze lectuur vertalen en verspreidde ze in België.
In 1953 ontstond de eerste AA-groep in Brussel, mee geïnspireerd door André, directeur van het Nationaal Comité voor Studie en Preventie van het alcoholisme. Hij werkte daarvoor al nauw samen met verschillende geestelijken, die werkzaam waren met hulpverlening in hun eigen gebied .
De AA gemeenschap is enorm dankbaar omdat André zich zo ingezet heeft om deze nieuwe vorm van hulp te introduceren, te stimuleren en dit met succes. Vandaag zijn er in Vlaanderen meer dan 300 groepen die al zovele jaren aan zoveel mensen de kans bieden om terug een nieuw, nuchter leven op te bouwen.
André heeft deze groepen altijd met raad en daad bijgestaan en was een welkome gast bij hen. Hij was een eenvoudig, bescheiden man, die zich ten dienste stelde van de hulpzoekende medemens, en was bereikbaar voor iedereen.
Hij is van onschatbare waarde voor AA, en we zullen dankbaar aan hem blijven denken als iemand vàn en voor ons.
Ik zelf heb André leren kennen in 1969, toen hij, als directeur van het Nationaal Comite voor studie en preventie van Alcoholisme, mijn stagebegeleider werd tijdens mijn studie maatschappelijk assistente. Onmiddellijk voelde ik de warme invloed en de gedrevenheid waarmee hij zijn werk uitvoerde. Hij was helemaal doordrongen van de hulpverlening aan deze mensen op alle manieren: persoonlijk, via brieven en telefoons en bezoeken. Daarnaast verzamelde hij veel lectuur en stelde ze ter beschikking van wie het nodig had.
Dankzij hem heb ik enkele gesloten vergaderingen van AA en van Al Anon mogen meemaken, en kon ik verschillende mensen interviewen. Hij regelde ook dat ik een een hele tijd kon meedraaien in een consultatiebureau voor alcoholisme. Zo kon ik praktische ervaring opdoen door rechtstreekse begeleiding van mensen met een alcoholprobleem.
André werd mijn grote voorbeeld: zo zag ik hét maatschappelijk werk in de praktijk: met zoveel overgave en enthousiasme. Ik heb zeer veel van hem geleerd over contacten met mensen, communicatie en aanvaarding van iedere persoon.
Onder zijn leiding heb ik mijn eindwerk gemaakt over de relaties in de gezinnen van alcoholist. Hij zat, als mijn promotor, mee in de jury van de examencommissie.
Tijdens mijn actieve werkperiode heb ik geen contact meer gehad met AA of alcoholisme in het algemeen, maar na mijn pensioen in 2012 ben ik terug overgestapt naar AA, waar ik het mandaat van beheerder A kreeg.
In 2013 mocht ik erbij zijn toen André, die zelf 90 jaar was, gevierd werd toen AA in België 60 jaar werd. Hij had nog een heel vage herinnering aan mij als student, maar ik zelf, kon mij nog alles goed voor de geest halen. Zo vonden wij elkaar weer in alle gezelligheid in zijn familiekring en nog een aantal mensen, bij een gezellige babbel, volop
herinneringen ophalend. Precies zo als ik hem nog heel graag, lang wil blijven herinneren..
Bedankt André voor alle wijze lessen die ik van jou gekregen heb.
Rust nu in vrede André...
Op verzoek van de familie vraag ik u allen, om nu samen het sereniteitsgebed van AA te bidden. Je vindt de tekst op het gedenkprentje van André.
Hij heeft het zelf ontelbare keren, samen in de groepen mee gebeden en laten wij nu dit doen ter ere van hem.
Denise Schellens
